Τα συναισθήματα σου είναι πολύτιμα. Το να τα εκφράζεις είναι μια από τις πιό σημαντικές διαδικασίες αυτοβελτίωσης που μπορείς να προσφέρεις στον εαυτό σου. Όχι, αυτό δεν σε καθιστά υπερβολικά ευαίσθητο. Όχι, δεν σε μετατρέπει αυτομάτως σε έρμαιο των συναισθημάτων σου. Αντιθέτως, αυτό που επιζητάς είναι χαρά για αυτό χρήζει αναγκαίο να νιώθεις και λύπη σε ορισμένες περιπτώσεις, για να μπορείς να φέρεις στο τέλος της ημέρας σε ισορροπία τα εσωτερικά σου χαρίσματα. Γιατί περί χαρίσματος πρόκειται και δυστυχώς είναι λίγοι αυτοί που το αντιλαμβάνονται και νιώθουν περήφανοι για αυτό. Η στεναχώρια, τα δάκρυα, η λύπη, το πένθος, η απώλεια, η θλίψη, ο πόνος, όλα είναι μέρος της ζωής σου. Αξίζει λοιπόν κάποιες φορές να αντέχεις και να εκτιμάς την θλιβερή όψη της ζωής, αν όχι να την ανέχεσαι.
Εάν κάποιος προδίδει την εμπιστοσύνη που του δείχνεις, είναι φυσιολογικό και επόμενο να αισθάνεσαι τον πόνο της προδοσίας. Εάν κάποιος κοντινός σου άνθρωπος σου λέει επανειλημμένα ψέματα, είναι δικαιολογημένο να αναζητάς τον λόγο που σου φέρθηκε έτσι. Είναι δικαιολογημένο να σε πληγώνει η κοροϊδία που δημιουργήθηκε μεταξύ σας χωρίς την θελησή σου. Εάν κάποιος γνωστός σου ή στην χειρότερη περίπτωση φίλος σου προσπαθεί με αναξιόπιστο τρόπο να αλλοιώσει την εικόνα σου με αναλήθειες, είναι φυσιολογικό απο την μεριά σου να νιώθεις αδικημένος απο την συμπεριφορά και απο την εικόνα που με ύπουλο τρόπο προσπάθησε να προβάλει για εσένα, για ακόμη μια φορά χωρίς την θελησή σου! Αυτό που δεν ανήκει στα πλαίσια του φυσιολογικού είναι το να επιτρέπεις στον εαυτό σου να κρύβει όλα όσα νιώθει επειδή κάποιοι άλλοι σε οδήγησαν στην παγίδα του να αισθάνεσαι ντροπή για την ύπαρξη αυτών των συναισθημάτων. Και αφου επιτρέπεις στον εαυτό σου κάτι τοσο προσωπικό να στο στερούν, μην δυσχεραίνεις τα πράγματα με το να επιτρέπεις σε εκείνον που σε πλήγωσε να πέρνει μέρος στην στεναχώρια σου. Αυτά τα συναισθήματα παραμένουν δικά σου, όσο και αν σε πλήγωσαν, ακόμη και αν τα επέλεξαν κάποιοι άλλοι για εσένα. Άλλωστε, μπορεί κάποιοι να στα προκάλεσαν αλλά εσύ ήσουν αυτός που επέτρεψες να σου συμβούν. Δεν υπήρξες απλός θεατής. Ποτέ δεν είμαστε απλοί θεατές στην ζωή μας. Για ότι καλό ή κακό μας συμβαίνει, είμαστε υπεύθυνοι εμείς και μόνο εμείς που δεν διαλέξαμε κάτι καλύτερο για εμάς, μιας και το να περιμένουμε να κριθεί η ευτυχία μας απο τρίτους μοιάζει ουτοπικό αν όχι ακατόρθωτο! Σίγουρα οι άνθρωποι είναι γύρω μας για να μας κάνουν την ζωή πιο όμορφη όχι όμως για να κατευθύνουν το ταξίδι της ευτυχίας μας και σίγουρα καθετί που μας συμβαίνει έχει πάντα δύο όψεις! Την θετική και την αρνητική. Όποια και αν ισχυεί στην περιπτωσή σου, είτε το πάθημα θα σου γίνει μάθημα, είτε ότι καλό έζησες θα το έχει κλειδώσει μέσα της η καρδιά σου, πριν κάν προλάβεις εσυ να μπείς στον κόπο!
Και τα συναισθήματα; Γιατί να ελέγχουν αυτά την ζωή μου; Δεν με αφήνουν να προχωρήσω ίσως θα πεί κάποιος. Δράση - αντίδραση. Έτσι ονομάζεται. Έιναι η γνωστή διαδικασία αλληλεπίδρασης. Όπως στους νόμους της φυσικής έτσι και στους ανθρώπους συμβαίνει κάτι παρεμφερές. Όταν ένα σώμα ασκεί δύναμη σε ένα άλλο σώμα (δράση), τότε και το δεύτερο σώμα ασκεί δύναμη ίσου μέτρου και αντίθετης κατεύθυνσης στο πρώτο (αντίδραση) ή διαφορετικά, σε κάθε δράση αντιστοιχεί πάντα μια αντίθετη αντίδραση. Τα συναισθήματα μας αντιστοιχούν σε αυτήν την αντίδραση, η οποία αξίζει να εκδηλωθεί με αυτόν τρόπο ομαλά προς αποφυγείν κάτι πολύ χειρότερου, όπως είναι τα απωθημένα. ΄Εχεις λοιπόν κάθε δικαίωμα να νιώθεις έτσι και να το εκφράζεις στον βαθμό που αισθάνεσαι οτι χρειάζεται. Αυτή η αντίδραση είναι δικαιολογημένη και ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟ να συμβεί στην ζωή σου, μην την αμελείς! Έαν είμασταν τόσο σκληροί όπως η κοινωνία μας ορίζει τότε δεν θα είμασταν άνθρωποι. Θα είμασταν βράχοι. Παρόλα αυτά είμαστε άνθρωποι. Έχουμε καρδιά και συναισθήματα και αυτά δεν μπορεί να μας τα στερήσει κανείς όσο και αν προσπαθήσει. Χρησιμοποίησε λοιπόν την καρδιά σου σήμερα κίολας. Χρησιμοποίησε τα συναισθήματα σου προτού το κάνει κάποιος άλλος για εσένα. Να φέρεσαι με ευγένεια και κατανόηση στον εαυτό σου! Πώς; Με το να επιτρέπεις στον εαυτό σου να αισθάνεται όλα εκείνα που τον καθιστούν χαρούμενο ή λυπημένο.
Μόνο έτσι αξίζει να ζείς!
Κ.