'' Όταν πρέπει να διαλέξω κάτι ή όταν πρέπει να κάνω κάτι συνήθως αργώ. Ορισμένες φορές γίνομαι εκνευριστικός στους γύρω μου. Θα έλεγα ότι είμαι υπερβολικά αναποφάσιστος. Μάλλον έχω αρκετά μειωμένη αυτοεκτίμηση. Φοβάμαι αρκετά τα λάθη μου και έχω πιάσει τον εαυτό μου να νιώθει ανασφάλεια για αυτά. Υποθέτω πως τα λάθη που έχω κάνει στη ζωή μου με έχουν απογοητεύσει σε τέτοιο βαθμό που με έχουν οδηγήσει σε πλήρη αναποφασιστικότητα. Εντάξει, ίσως και να υπερβάλλω. Δεν ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι πως οι γονείς μου με μεγάλωσαν με μειωμένη αποδοχή. Εκτιμάω όμως την προσπάθεια τους και τον τρόπο που με μεγάλωσαν. Δεν θέλω να ακούγομαι ούτε και να είμαι άδικος μαζί τους. Ίσως και να μην φταίνε οι ίδιοι για αυτό που είμαι εγώ σήμερα. Δεν ξέρω. Γνωρίζω απο φίλους, ειδικούς αλλά και απο βιβλία αυτοβελτίωσης πως η γονική συμπεριφορά είναι αυτή που επηρεάζει κατά κύριο λόγο την αυτοεκτίμηση των παιδιών στην υπόλοιπη ζωή τους. Άν ο γονιός ενδυναμώνει την χαμηλή αυτοπεποίθησή σου πώς είναι δυνατόν στην ενήλικη ζωή να μπορείς να πάρεις την ζωή στα χέρια σου; Πώς είναι δυνατόν να μπορείς να πάρεις σημαντικές αποφάσεις ή ακόμη και σχετικά ασήμαντες με ευκολία; Εντάξει, ξέρω πως δεν είμαι πιά παιδί και πώς πλέον κυρίαρχος της ζωής μου είμαι εγώ και μόνο εγώ. Δεν ξέρω. Συνεχίζω να μην ξέρω. Μπορώ να πώ με σιγουριά πάντως πως είμαι αναποφάσιστος. Όχι δεν αλλάζω γνώμη πάνω σε αυτό. Το πιστεύω ειλικρινά. Συνεχίζω να θρέφω την αναποφασιστικότητά μου. Άλλωστε φαίνεται παντού. Στην συμπεριφορά μου, στα λόγια μου, στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζω την ζωή μου, στην στάση του σωματός μου, στις ευκαιρίες που άφησα να πάνε χαμένες, στις στιγμές που δεν απόλαυσα. Σε όλα. ΄Αραγε είμαι ο μόνος που νιώθει έτσι; Και αν όχι, πως μπορώ να ξεπεράσω αυτή την κατάσταση; ''
Μήπως τα παραπάνω λόγια σου μοιάζουν γνώριμα; Σου θυμίζουν ίσως κάποιο κοντινό σου πρόσωπο; Tαυτίζεσαι μήπως με κάτι απο τα παραπάνω και δεν νιώθεις ιδιαίτερα άνετα να το εκφράσεις προς τα έξω; Nιώθεις πολλές φορές πως η αναποφασιστικότητά σου σε ''αδειάζει'' ψυχικά; Aν ναί, να ξέρεις πως δεν είσαι ο μόνος. Αν νιώθεις ανασφάλεια για τις επιλογές σου να ξέρεις πως υπάρχουν λύσεις και μάλιστα πολλές. Το πώς θα αντιμετωπίσεις όμως μια τέτοιου είδους κατάσταση εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο απο εσένα. Τί είναι όμως η αναποφασιστικότητα στη πράξη;
Η αναποφασιστικότητα επηρεάζει ένα μεγάλο μέρος της ζωής των ανθρώπων. Aσχέτως με το πόσο μεγάλες ή μικρές επιλογές καλούμαστε να πάρουμε, η έλλειψη αποφασιστικότητας είναι ικανή να οδηγήσει σε μεγάλες δυσκολίες κατά την διαδικασία λήψης αποφάσεων. Με τον όρο αποφασιστικότητα εννοούμε την κατάσταση κατα την οποία όταν βρισκόμαστε για παράδειγμα μπροστά σε κάποιο πρόβλημα το οποίο καλούμαστε να λύσουμε άμεσα, νιώθουμε άγχος και αναβάλουμε συνεχώς την δράση μας, μη μπορώντας να καταλήξουμε στη σωστή απόφαση. Όμως ποτέ δεν θα ξέρουμε αν μια πράξη μας είναι η σωστή εάν προηγουμένως δεν την ενεργοποιήσουμε. Τι είναι αυτό λοιπόν που μας κρατάει δέσμιους και αναποφάσιστους;
Ο φόβος. Ο φόβος της αποτυχίας. Όμως οι αποτυχίες δεν είναι παρά μαθήματα που μας οδηγούν στην επιτυχία. Μαθαίνουμε απο αυτές γιατί λοιπόν να τις φοβόμαστε; Όσο περίεργο και αν ακούγεται, ο φόβος είναι αρκετά ικανός να προκαλέσει στον οργανισμό μας την αντίδραση του στρές. Οι ορμόνες του στρές παράγονται με τέτοιο τρόπο ώστε να μας δώσουν δύναμη για να ''παλέψουμε'' με κάποιο ενδεχόμενο ''εχθρό'' ή δύσκολη κατάσταση η οποία μπορεί να εμφανιστεί στη ζωή μας. Άν αυτή τη δύναμη την χρησιμοποιήσουμε για να αντιμετωπίσουμε τον φόβο μας, κάνοντας κάποια έργα, τότε οι ορμόνες του στρές καταναλώνονται σωστά και δεν μπορούν να μας βλάψουν. Άν αντίθετα, ηττημένοι απο τον φόβο μας μείνουμε άπρακτοι, οι ορμόνες αυτές είναι ικανές να οδηγήσουν το σώμα μας σε κάποια ενδεχομένως σοβαρή σωματική ή ψυχική νόσο. Στην χειρότερη περίπτωση ίσως υπάρξει συνδυασμός και των δύο άν και τις περισσότερες φορές αυτά τα δύο πορεύονται μαζί, μιάς και το σώμα μας επηρεάζεται απο την ψυχολογική μας κατάσταση όπως και η ψυχολογική μας κατάσταση απο την σωματική μας υγεία. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, η δράση και η δημιουργία, επιτυχής η μή είναι πολύ καλύτερες απο την απραξία και το άγχος της αναποφασιστικότητας, το οποίο είναι πιθανό να οδηγήσει σε κάποια σοβαρή μορφή ασθένειας.
Ανεξάρτητα απο το πόσο αποφασιστικός ή αναποφάσιστος είσαι στην ζωή σου και ανεξάρτητα απο το πόσο πολύ θεωρείς την λήψη ευθυνών και αποφάσεων σημαντική, να θυμάσαι πως η ζωή είναι ένα ''παιχνίδι'' επιβίωσης στο οποίο θα πρέπει να παίζεις με την σιγουριά πως θα κερδίσεις, ακόμη και αν χρειαστεί πολλές φορές να χάσεις. Ήττες θα έρθουν πολλές, εφόσον υπάρχει θέληση για προσπάθεια και ζωή όμως, χαμένος δεν πρόκειται να είσαι ποτέ, όποιο και αν είναι στο τέλος το αποτέλεσμα, όσο κοντά ή μακρυά και αν καταφέρεις να φτάσεις στον στόχο σου. Σε βάθος χρόνου, ίσως και συντομότερα αυτή η αίσθηση και αυτός ο τρόπος ζωής είναι ικανά να σου χαρίσουν κουράγιο και δύναμη για την επόμενη απόφαση που θα χρειαστεί κάποια στιγμή να πάρεις. Κάθε αποτυχία θα πρέπει να θεωρείται ένα μάθημα προς την επιτυχία που περιμένεις να βιώσεις. Ενώ αντίθετα, εάν τα προβληματά σου τήνεις να τα διογκώνεις στο μυαλό σου ή να τα καλύπτεις συνεχώς με απραγία, τότε το άγχος αργά η γρήγορα θα σου χτυπήσει την πόρτα, ίσως και να ''εγκατασταθεί'' μέσα σου για καιρό αν δεν προλάβεις να το αντιμετωπίσεις σωστά και άμεσα.
'Εν συντομία και στην πιο απλή του μορφή, το άγχος είναι συσσωρευμένοι φόβοι που εμφανίζονται ανυποψίαστα όλοι μαζί απο το υποσυνείδητο χωρίς να έχουμε πρακτικά την δυνατότητα να τους ξεχωρίσουμε και να τους αποφύγουμε. Για αυτό πολλές φορές τήνει να είναι καταστροφικό για την υγεία μας, πόσο μάλλον εάν ακολουθείται απο απραξία. Υπάρχει όμως και το δημιουργικό άγχος. Αυτό της ανάγκης για ζωή και εκπλήρωση στόχων, το οποίο οδηγεί σε πράξη, ανοίγει νέους δρόμους στη ζωή μας, κάνοντάς μας πιο υγιείς και πιο ευτυχισμένους. Το ''παιχνίδι'' της ζωής λοιπόν θέλει τόλμη και αποφασιστικότητα. Μόνο έτσι η αντίδραση του στρές είναι δημιουργική χωρίς να βλάπτει τον οργανισμό μας. Έχουμε όλοι το δικαίωμα να ζούμε αρμονικά με τις ιδιαιτεροτητές μας. Έχουμε όλοι το δικαίωμα να δυσκολευόμαστε να πάρουμε σημαντικές αποφάσεις για αρκετό χρονικό διάστημα στη ζωή μας. Η ''αδυναμία'' μας όμως να συμφιλιωθούμε με τα θέλω μας δεν θα πρέπει να θεωρείται δικαιολογημένη γιατί άν εμείς οι ίδιοι δεν πάρουμε την απόφαση να κάνουμε κάτι έτσι ώστε να αλλάξουμε την ροή της ζωής μας, τότε κανείς δεν πρόκειται να το πάρει απόφαση για εμάς.
Σε τελική ανάλυση, εάν μια πράξη σου αποδειχθεί λανθασμένη, η προσπάθεια να διακρίνεις μέσα στα αποτελέσματα της το μάθημα που θα σε οδηγήσει στη συνέχεια στην επιτυχία, είναι υπέραρκετή! Εάν και εφόσον κοπιάσεις και έχεις θέληση για να αλλάξεις αυτό που σε εμποδίζει να πάς παρακάτω, τότε η προσπαθειά σου είναι και πάλι υπεραρκετή! ΕΙΣΑΙ ΥΠΕΡΑΡΚΕΤΟΣ. ΓΙΑ ΣΕΝΑ. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. Αποτελείσαι απο πολλά διαφορετικά χαρακτηριστικά, άλλα πιο έντονα και άλλα πιο αποδυναμωμένα, έχεις αδυναμίες, ιδιαιτερότητες και προτερήματα τα οποία σε καθιστούν ξεχωριστό και κυρίαρχο του εαυτού σου. Αυτά είναι τα ''όπλα'' σου μην αμελείς κανένα απο αυτά! Κάποιοι σε αγαπούν για τις αδυναμίες σου, άλλοι πάλι σε θαυμάζουν για τα προτερήματά σου! Αυτό που χρειάζεσαι είναι λίγη παραπάνω πίστη στον εαυτό σου και στα ονειρά σου! Τι θα έλεγες να προσπαθήσεις; Δεν είναι καθόλου αργά. Ποτέ δεν είναι αργά να γίνεις αυτό που θα μπορούσες να είχες γίνει νωρίτερα στη ζωή σου. Και αυτό γιατί σημασία δεν έχει το πότε θα βρείς την λύση σε ότι σε κρατάει εγκλωβισμένο στο τώρα, αλλά το πώς θα βρείς τον τρόπο να ξεφύγεις απο αυτό που σε εμποδίζει να ζήσεις την ζωή που πραγματικά ονειρεύεσαι.
'' Σε αποφάσεις δευτερευούσης σημασίας, είναι χρήσιμο να εξετάζουμε τα υπέρ και τα κατά. Σε κρίσιμα ζητήματα όμως, η απόφαση πρέπει να προέρχεται από την καρδιά.'' Sigmund Freud (1939).