Ο Αριστοτέλης είπε κάποτε πως το να θυμώνεις είναι εύκολο, αλλά το να θυμώνεις με τον σωστό άνθρωπο, στο σωστό βαθμό, για το σωστό λόγο, τη σωστή στιγμή και με το σωστό τρόπο, δεν είναι καθόλου εύκολο! Στο σημείο αυτό θα μπορούσε να προστεθεί πως ο θυμός που ξεσπά, συχνά οδηγείται στη συγχώρεση. Ο θυμός όμως που κρύβεται, συχνά σκληραίνει και καταλήγει να μοιάζει με εκδίκηση!
Άραγε ο θυμός είναι ένα περιττό συναίσθημα και ένστικτο; Θα πρέπει να ντρέπεσαι για αυτόν; Και αν όχι, έχεις την δύναμη να τον διαχειριστείς σωστά; Και εν τέλει, θα πρέπει να τον εκφράζεις ή να τον αφήνεις μέσα σου με απώτερο σκόπο την κοινωνική αποδοχή;
Ανατρέχοντας στα αρχαία ελληνικά, η λέξη θυμός σημαίνει και συναίσθημα, αναφερόμενη στο ''θυμικό'', δηλαδή στα συναισθήματα που αποτελούν τον καθένα απο εμάς ξεχωριστά. Ωστόσο, με την νεοελληνική έννοια της χρήσης του όρου, η λέξη θυμός αναφέρεται στο ένστικτο επιβίωσης το οποίο βγαίνει απο μέσα μας όταν νιώθουμε οτι απειλούμαστε απο έναν άμεσο κίνδυνο. Η λειτουργία του θυμού είναι παρόμοια με την λειτουργία του άγχους, του στρές και του φόβου. Ο θυμός, το άγχος, το στρές και ο φόβος νευροχημικά αναλύονται το ίδιο. Οι παλμοί της καρδιάς ανεβαίνουν, οι μυς σφίγγουν, το σώμα μας ιδρώνει και γενικότερα σωματικά και ψυχικά μπαίνουμε σε ετοιμότητα για μια πιθανή αντιμετώπιση του οποιουδήποτε ''εχθρού'' βρίσκεται μπροστά μας. Παρά το γεγονός ότι ζούμε σε μια μεταμοντέρνα εποχή, το σώμα μας εξακολουθεί να είναι πρωτόγονο, κατ'επέκταση και τα ένστικτά μας τείνουν να είναι πρωτόγονα.
Συνήθως, και σύμφωνα με τους κανόνες που ορίζει η κοινωνία, ακούμε να λένε πώς είναι κακό να θυμώνεις, πως είναι έλλειψη δύναμης και αυτοπειθαρχίας το να κλαίς και να ξεσπάς σε ότι σε βαραίνει. Η αλήθεια είναι η εξής: Ενοχοποιώντας κατά κάποιον τρόπο τον θυμό και θεωρώντας πως όταν κάποιος άνθρωπος θυμώνει οδηγείται σε λανθασμένη συμπεριφορά, αυτομάτως μετατρέπεται σε μια ''κινούμενη βόμβα''. Άν αντέχεις εσύ ως αναγνώστης, κάτι τόσο φυσιολογικό και ανθρώπινο να το ''κρύβεις'' καλά μέσα σου και να το βιώνεις δίχως άμεση αντιμετώπιση, να είσαι σίγουρος πως αργά ή γρήγορα το ίδιο σου το σώμα θα πάψει να υπομένει αυτό σου το συναίσθημα. Το ίδιο ισχύει και για την ψυχολογική σου διάθεση, η οποία με την σειρά της θα χάσει την ισορροπία της, οδηγώντας τον εαυτό σου σε μια μόνιμη σύγχυση και μια μόνιμη ψυχοσωματική μάχη! Αξίζει όλο αυτό το συναισθηματικό κρυφτό; Xωρίς δεύτερη σκέψη, ΟΧΙ.
Εκφράσου! Μίλα ανοιχτά! Δεν αναφέρομαι σε προσβολές, σε εκδικητικότητες και αντίποινες, κάτι τέτοιο δεν αρμόζει σε εσένα! Αναφέρομαι σε κάτι πιο ουσιαστικό. Σε αυτό που σε εμποδίζει να είσαι αυτό που θέλεις! Σε αυτό που σε βλάπτει χωρίς την θέληση σου, μα με την ασυνείδητη συγκατάθεσή σου και αυτό είναι η έλλειψη θυμού την στιγμή που πρέπει να υπάρχει στη ζωή σου αντί να συρρικνώνεται μέσα σου. Πές όλα όσα νιώθεις την στιγμή που τα νιώθεις και στο κατάλληλο πρόσωπο. Άν το πρόσωπο που σου προκαλεί θυμό είναι ο ίδιος σου ο εαυτός, τότε αναλογίσου τι πάει λάθος, ποιοι είναι οι λόγοι και οι παράγοντες που σε κάνουν να αισθάνεσαι έτσι και πάρε θέση στην έκρηξη του θυμού σου! Με άλλα λόγια γίνε πρωταγωνιστής του εαυτού σου και των συναισθημάτων σου και όχι απλός θεατής!
ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΟΥ ΘΥΜΟΥ
ΚΑΝΟΝΑΣ 1: H υπομονή που συνεχώς δοκιμάζεται, στο τέλος γίνεται θυμός. Υπόμεινε καταστάσεις και πρόσωπα ως εκεί που αντέχεις. 'Αν δεν αντέχεις απομάκρυνε απο την ζωή σου και την καθημερινότητα σου καθετί τοξικό, που μόνο δυσάρεστα συναισθήματα έχει την τάση να σου προκαλεί.
ΚΑΝΟΝΑΣ 2: Δεν μπορείς να εμποδίσεις τον θυμό σου. Ο θυμός είναι ένα υπαρκτό συναίσθημα στη ζωή σου είτε το θέλεις είτε όχι. Μπορείς όμως να τον αντιμετωπίσεις έμπρακτα προτού προλάβει να επαναληφθεί στον ίδιο βαθμό και για τον ίδιο λόγο.
ΚΑΝΟΝΑΣ 3: Όταν είσαι ήρεμος, σκέψου και αναλογίσου τι ήταν εκείνο που πραγματικά σε θύμωσε. Σκέψου αν υπάρχουν τρόποι να αλλάξεις την κατάσταση. Αν αξίζει τον κόπο να ασχοληθείς, μιάς και δεν μπορείς να αλλάξεις τον άλλο, μπορείς όμως να αλλάξεις εσένα μέσα απο μια κατάσταση έκρηξης θυμού.
ΚΑΝΟΝΑΣ 4: Πρίν κάνεις οτιδήποτε αναρωτήσου: 'Aν αντιδράσεις με θυμό, θα νιώσεις καλύτερα με τον εαυτό σου μετέπειτα;
ΚΑΝΟΝΑΣ 5: Το πώς αντιδράς σε κάθε ''κίνδυνο'' είναι δική σου ευθύνη και υπόθεση. ΕΣΥ και μόνο ΕΣΥ είσαι υπεύθυνος για την συμπεριφορά σου. Το πως αντιδράς αντίστοιχα στον εσωτερικό σου θυμό είναι εξίσου δική σου ευθύνη. Κανείς δεν είναι υπεύθυνος στις δικές σου αντιδράσεις, παρα μόνο στα λόγια και στις πράξεις του.
ΚΑΝΟΝΑΣ 6: ΄Οτι και αν έχει προκαλέσει τον θυμό σου, δεν έχει κανένα νόημα να κατηγορείς κάποιον άλλο. Για να επιταχύνεις την διαδικασία ''επούλωσης'' του θυμού σου, ξεκαθάρισε στο μυαλό σου πως η δημιουργία του προκλήθηκε απο κάποιον άλλο και η παραμονή του μέσα σου είναι καθαρά δική σου υπόθεση.
ΚΑΝΟΝΑΣ 7: Κανένας δεν αλλάζει, αν δέν το θέλει πρώτα ο ίδιος. Το να αλλάξεις τον τρόπο σκέψης και δράσης εκείνου που βρίσκεται απεναντί σου μπορεί μόνο να σε οδηγήσει σε αυτοκαταστροφή και χάσιμο πολύτιμου χρόνου που θα μπορούσες δημιουργικά να χρησιμοποιήσεις για να βελτιώσης, αν χρειαστεί και να αλλάξεις τον δικό σου τρόπο σκέψης και δράσης απέναντι σε κάποιον ενδεχόμενο κίνδυνο.
ΚΑΝΟΝΑΣ 8: ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΟΝΑΣ ΣΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΝΙΩΘΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΚΦΡΑΖΕΣΑΙ. Μην φοβάσαι να εκφράσεις τον θυμό σου! Οτιδήποτε σε καθιστά χαρούμενο εξέφρασέ το και οτιδήποτε σε καθιστά λυπημένο ή θυμωμένο διαχειρίσου το με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Μην λογοκρίνεις τα συναισθήματά σου! Υπάρχουν μέσα σου για κάποιο λόγο και ψάχνουν διέξοδο για να βγούν προς την επιφάνεια. Διώχνοντας και την τελευταία σταγόνα οργής που σου προκαλεί μια κατάσταση ή ένα πρόσωπο, έρχεσαι ένα βήμα πιο κοντά στην εσωτερική σου ηρεμία! Διεκδίκησε αυτή την ηρεμία. Δεν μπορεί κανένας να στη στερήσει, παρά μόνο ο ίδιος σου ο εαυτός!
'' Υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να αποφύγεις την κριτική.. Να μην κάνεις τίποτα, να μην λές τίποτα... Να είσαι τίποτα ''.
Αριστοτέλης.
___________________________________________________________________________________________________________