- Πάλι θα φύγεις βιαστικός;
- Nαί, δεν προλαβαίνω!
- Και το πρωινό σου;
- Αργότερα..
- Το ίδιο είπες και χθές. Κάτσε λίγο να τα πούμε, σε περίμενα!
- Οι υποχρεώσεις δεν περιμένουν!
- Όπως θέλεις..
Μιά ζωή όπως θέλω εγώ.. Μια ζωή να με υπακούς και εγώ να σου πάω κόντρα! Γιατί εαυτέ μου; Γιατί γίναμε έτσι;
Αυτές οι επαναλαμβανόμενες συζητήσεις είναι που με πληγώνουν. Αυτές οι κουβέντες με εσένα εαυτέ μου ποτέ δεν πραγματοποιήθηκαν σωστά και όπως θα ήθελα! Εσύ πάντα ένα παράπονο και εγώ πάντα μια αντίρρηση! Εσύ πάντα συντονιστής, εγώ σχεδόν πάντα κομπάρσος! Και να φανταστείς οτι μιλάμε για την ίδια μου την ζωή. Μην λυπάσαι, χαίρομαι που στα λέω! Θέλω να μου δώσεις την ευκαιρία να αυτοπροσδιοριστώ. Έλα να πιούμε ένα καφέ εαυτέ μου και αν θες να ξανά γνωριστούμε! Άσε την ώρα να κυλήσει όπως εκείνη επιθυμεί. Δεν θέλω να επαναλάβω τα ίδια λάθη! Βρίσκομαι εδώ για να αλλάξω! Βρίσκομαι εδώ για να κάνω μαζί σου μια νέα αρχή! Κάτσε μαζί μου και αν θέλεις δώσε μου λίγο χρόνο από εκείνον που απερίσκεπτα μονίμως σου στερώ εγώ. ‘Ετσι για χάρη μου!
Ξέρεις δεν μου είναι εύκολο να σου μιλήσω για εμάς. Δεν μου είναι καθόλου εύκολο να σου εκφράσω πως με εμποδίζεις κάποιες φορές να ζώ όπως πραγματικά επιθυμώ! Πάντα πίστευα και ακόμη πιστεύω πως με γνωρίζεις καλύτερα απο τον καθένα και ας μην στο έχω πεί. Μέρα με την μέρα, χρόνο με τον χρόνο όλο και περισσότερο σε αποδέχομαι για αυτό που είσαι και ας μην στο έχω πεί ούτε και αυτό! Δεν φταίς εσύ! Στα αλήθεια μόνο εσύ δεν φταίς! Φταίω εγώ και ο τρόπος που σκέφτομαι. Φταίω εγώ και ο τρόπος που σου συμπεριφέρομαι! Συγγνώμη! Συγγνώμη για όλες εκείνες τις φορές που σε θεώρησα δεδομένο επειδή γνώριζα πως θα είσαι πάντα εδώ για εμένα δίνοντας ότι απόθεμα έχεις στη καρδιά σου για να με στηρίξεις και ας ήξερες πως δεν θα έχεις την ανάλογη ανταπόκριση. Είσαι γενναίος εαυτέ μου! Πολύ γενναίος!
Και εγώ; ‘Αραγε είμαι δειλός; Όχι! Δεν είμαι πιά! Δεν φοβάμαι να σε φροντίσω! Δεν φοβάμαι ούτε και να σε αγαπήσω, αντιθέτως το θέλω όσο τίποτα άλλο! Να σε αντιμετωπίσω φοβάμαι εκείνες τις δύσκολες ώρες που μοιάζεις απελπισμένος, όπως συμβαίνει και με τους ανθρώπους γύρω μου. Εκείνοι βλέπεις τολμούν με τεράστια ευκολία ορισμένες φορές να μου πατάνε τα φτερά και ενώ εσύ θέλεις να πετάξεις, εγώ δεν σε αφήνω. Από αγάπη το κάνω, μην μου θυμώνεις! Είναι που ανησυχώ για εσένα. Προσπαθώ να σε προφυλάξω, μα το αποτέλεσμα πάντα ίδιο! Κάτι τέτοιο δεν ωφελεί πουθενά! Αδίκως σε ταλαιπωρώ εαυτέ μου, αδίκως σε πληγώνω. Αδίκως σου στερώ και την ευτυχία που δικαιωματικά σου ανήκει!
'Επρεπε να μεγαλώσω εαυτέ μου! Να πληγωθώ και να πληγώσω και ύστερα να επουλώσω τις πληγές μου για να καταλάβω πως ΕΣΥ είσαι πάνω από όλα! Πως αν δεν φροντίσω πρωτίστως εσένα και όλες σου τις επιθυμίες, δεν θα καταφέρω ποτέ να είμαι πραγματικά ευτυχισμένος. Είσαι ένα μάθημα ζωής και εγώ το πείραμα σου! Κουράστηκα τόσο πολύ να σε κρύβω όλα αυτά τα χρόνια! Είσαι στα αλήθεια τόσο όμορφος! Είσαι στα αλήθεια τόσο αυθεντικός! Σε ευχαριστώ! Σε ευχαριστώ για αυτό που είσαι και μόνο! Ποτέ δεν μίλησα πιο ειλικρινά! Είμαι έτοιμος να επανορθώσω, να κάνω πράξη όσα φοβάμαι και αν καταφέρω θα σου μοιάσω. Ήδη έχω αρχίσει να σου μοιάζω! Άραγε νιώθεις ακόμα πως δεν σε αγαπώ; Tώρα πλέον νιώθω πως καταλαβαίνεις. Τώρα καταλαβαίνω και εγώ!
Μια χάρη θέλω μόνο! Άν σε ξανά πληγώσω, άν τύχει και σε βάλω σε δεύτερη μοίρα, μη μου θυμώσεις! Μη με παραμελήσεις! Δείξε μου κατανόηση και υπομονή! Αναγνωρίζω πλέον πως στην τελειότητα απουσιάζει η αλήθεια και αν απουσιάζει η αλήθεια, απουσιάζει και η ζωή! Δεν είμαι τέλειος λοιπόν και επιλέγω πλέον να μην προσπαθώ αδίκως για να γίνεις και εσύ! Εσύ εαυτέ μου αξίζεις να είσαι μόνο ευτυχισμένος! Αυτός είναι ο ορισμός της δικής μου τελειότητας! Και αν καταφέρω να σε κάνω ευτυχισμένο, τότε στο λέω ειλικρινά πως θα είναι σαν να έχω καταφέρει τα πάντα! Να το θυμάσαι! Θα στο θυμίζω και εγώ!
- Και τώρα;
- Tώρα τι;
- Πότε θα τα ξανά πούμε;
- Στο εξής θα τα λέμε όποτε θέλουμε εμείς!
- Βάζεις συνέπεια και αγάπη, να βγάλω εγώ τους περιορισμούς τότε;
- Και το ρωτάς; Χωρίς δεύτερη σκέψη!
- Τελικά αρχίζεις να μου μοιάζεις!
- Στην υγειά σου εαυτέ μου!