Εγώ που λες την έβγαλα τη μάσκα και σήμερα. Βλέπεις βαρέθηκα τα προσωπεία και τις ψεύτικες εικόνες και ας συνεχίζουν ακόμα να με κοιτάνε μερικά μάτια με εκείνο το αψυχολόγητο βλέμμα τους!
Ξέρω καλά τι κρύβεται πίσω από τη μάσκα. Ξέρω από πρώτο χέρι να κρύβω το συναίσθημα και να το απελευθερώνω μόλις βραδιάζει, λίγο πριν κλείσουν τα βλέφαρα για να αποκοιμηθούν. Για πόσο; Είπα κάποτε και τελικά ήταν από τις πιο σοφές ερωτήσεις που έθεσα στον εαυτό μου! Τέρμα, αυτή ήταν η απάντηση! Εγώ τερμάτισα, μαζί και κάθε ψεύτικο χαμόγελό μου! Μαζί και όσες κουβέντες μου έμειναν για χίλιους δυο λόγους ανείπωτες στο παρελθόν!
Πλέον θα λέω και θα κάνω ότι και αν θέλω, όπως το θέλω και με όποιον θέλω! Εσύ δεν ξέρω αν θέλεις, τι τελικά θέλεις, πόσο πολύ φοβάσαι και πόσο δύσκολο σου είναι τελικά να «ρίξεις» κάτω τι μάσκα! Καιρός να είμαι ο εαυτός μου ολοκληρωτικά! Καιρός να λάμψει η αλήθεια όλων! Καιρός να γίνει κάθε στιγμή πιο απλή και κάθε κουβέντα πιο ειλικρινής!
Εγώ βαρέθηκα και αλήθεια πίσω δεν γυρίζω! Είναι ωραία εδώ και ότι αγγίζω πλέον δεν το τσακίζω! Βλέπεις ο κόσμος μου πλέον είναι πολύχρωμος γιατί εγώ τον ζωγραφίζω έτσι! Αποτελώντας μέρος αυτού του κόσμου, αποφάσισα να μην θέλω να είμαι ίδια με όλους και με όλα και ας μεγάλωσα από τα παιδικά μου χρόνια με αυτή τη πεποίθηση, να ακολουθώ νόρμες και «πρέπει» για να είμαι όπως «πρέπει»! Τίποτα δεν «πρέπει», «πρέπει» μόνο να νιώθω ο εαυτός μου, ξέχωρα από σύνολα και κοινωνικά πρότυπα!
Κάπου στη διαδρομή του αυτοπροσδιορισμού θυμήθηκα τους δρόμους και τις θάλασσες που είδαν τα μάτια μου. Κάπου στη διαδρομή είδα και ένα σωρό γκρεμούς και όμως τα κατάφερα τελικά και δεν έπεσα! Θυμήθηκα και ανθρώπους που πέρασαν και πραγματικά άγγιξαν, μια πιο πολύ πάντα θα θυμάμαι τους διαφορετικούς από εμένα. Αυτούς που είχαν την αυτοπεποίθηση και την τόλμη να μου τραβήξουν την προσοχή! ‘Εμαθα που λες να αποδέχομαι το «διαφορετικό», μαζί και κάθε μορφή δικής μου διαφορετικότητας. Και αν μάθεις λένε να αποδέχεσαι και να χαμογελάς ειλικρινά σε ότι δεν είσαι κατά τύχη, εσύ στο τέλος είσαι αυτός που καταφέρνει να συσσωρεύει όλη τη δύναμη και την αυτοπεποίθηση του κόσμου!
Καιρός να ζήσω και να επικοινωνήσω το μέσα μου όπως ακριβώς είναι και φυσικά με κάθε τρόπο! Καιρός να αγαπήσω κάθε ατέλεια και κάθε λάθος μου! Καιρός να επιδιώξω να ζήσω νέα λάθη και εμπειρίες! Καιρός να σβήσουν τα απωθημένα από τον χάρτι! Καιρός να επιβιώσει το πάθος, η ένταση και η αγάπη αυτού του κόσμου! Εγώ στο εξής επιλέγω να ζήσω για ένα και μόνο πάθος: Eκείνο της ζωής, ότι και αν φέρνει μαζί του! Απλά θα το ζήσω! Εσύ;
H «μάσκα» μου στα αλήθεια έπεσε, και μόλις αποφάσισα να την κομματιάσω με αυτά εδώ τα λόγια! Η δικιά σου «μάσκα»; Πες μου αλήθεια, πόση αλήθεια κρύβει τελικά; Πέτα την! Πέτα την μακριά, μην χάνεις άλλο χρόνο για να προσπαθείς να γίνεις κάτι που δεν θες και σίγουρα δεν είσαι!
Μ᾿ ἕνα τίποτα ἔζησα Μονάχα οἱ λέξεις δὲ μοῦ ἀρκούσανε
Ὥσπου τέλος ἔνιωσα κι ἂς πᾶ᾿ νὰ μ᾿ ἔλεγαν τρελὸ πῶς ἀπό ῾να τίποτα γίνεται ὁ Παράδεισος.
Ὀδυσσέας Ἐλύτης
_____________________________________________________________________________________________________________________